Kwalifikacje zawodowe
Ewelina Kamińska-Duclos ukończyła studia psychologiczne w Instytucie Psychologii Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, studia podyplomowe z zakresu psychoterapii organizowane przez Medyczne Centrum Kształcenia Podyplomowego UJ oraz dwuletni kurs Socjoterapii i Podstaw Psychoterapii w Krakowskim Centrum Psychodynamicznym.
Swój profesjonalny rozwój kontynuuje, biorąc udział w szkoleniu przeprowadzanym przez New York / New Jersey Schema Therapy Institute. Kurs przygotowuje ją do uzyskania certyfikatu terapeuty terapii schematów. Swoją wiedzę pogłębia również poprzez udział w wielu innych warsztatach i konferencjach.
Ewelina Kamińska-Duclos posiada wieloletnie doświadczenie zawodowe w pracy z osobami dorosłymi. Zdobywała je początkowo podczas licznych staży i wolontariatów, m.in. w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie. Od 2014 roku prowadzi psychoterapię osób dorosłych w prywatnych gabinetach psychoterapeutycznych.
Pracuje głównie w nurcie poznawczo-behawioralnym oraz terapii schematów.
Jak pracuję?
„W swojej pracy integruję różne podejścia psychoterapeutyczne, by jak najlepiej dostosować metodę pracy zarówno do osoby, jak i zdiagnozowanego problemu. W centrum mojej uwagi zawsze pozostaje pacjent i jego dobro. Dlatego też ciągle pracuję nad pogłębianiem swojej wiedzy i umiejętności, a swoją pracę poddaję regularnej superwizji.”
Dlaczego zainteresowała mnie psychoterapia?
„Uwielbiam swoją pracę. Wkładam w nią wiele serca i wysiłku, bo wiem, że warto. Codziennie obserwuję, że psychoterapia naprawdę działa i pomaga uporać się z bardzo trudnymi problemami. Nawet takimi, które tygodniami, miesiącami, a nawet latami utrudniają życie pacjentom.
W swojej pracy stosuję dwa podejścia o udowodnionej naukowo skuteczności i konkretnych zasadach prowadzenia terapii. Jest to terapia poznawczo-behawioralna oraz terapia schematów. Dzięki takiemu połączeniu mam pewność, że to, co oferuję moim pacjentom, jest przejrzyste, ustrukturyzowane, efektywne i jest dobrą inwestycją w siebie.”
Na co zwracam szczególną uwagę w pracy?
„Często słyszę, że jestem dobrym, empatycznym słuchaczem. Wynika to zapewne z mojej wrodzonej i niesłabnącej ciekawości świata oraz ludzi. Odkąd pamiętam, byłam ciekawa wszystkiego i wszystkich. Fascynowali mnie ludzie, ich złożoność i stojące przed nimi wyzwania, ale też niezwykłe umiejętności znajdowania rozwiązań ich problemów. Tę ciekawość mam w sobie do dziś. Dochodzi ona do głosu za każdym razem, kiedy w fotelu naprzeciwko mnie siada człowiek. Chcę naprawdę go poznać i realnie mu pomóc. Wciąż na nowo nie mogę wyjść z podziwu, jak niezwykłymi jesteśmy istotami. Fascynuje mnie to, że każdy z nas ma tyle fantastycznych cech, siły i dobra.
Swoich pacjentów traktuję jak partnerów. Zależy mi na tym, by z naszej relacji wynieśli dla siebie jak najwięcej. Wg mnie, psychoterapia różni się od innych relacji nawiązywanych we współczesnym życiu tym, że buduje zupełnie nową jakość bycia w relacji.
Nigdy nie spoczywam na laurach i nie twierdzę, że wszystko wiem. Przeciwnie, wciąż szukam nowych metod, skutecznych rozwiązań, a także innowacyjnych podejść w terapii.
Szukając możliwości rozwoju, kilka lat temu trafiłam na koncepcję terapii schematów. Zafascynowała mnie tak bardzo, że postanowiłam się wyszkolić w tym podejściu. Obecnie uczestniczę w szkoleniu prowadzonym przez New York / New Jersey Schema Therapy Institute, a moimi nauczycielami są: twórca nowatorskiego podejścia w terapii, Jeffrey Young, oraz autorka bestsellerowej książki na temat narcystycznego zaburzenia osobowości pt. „Rozbroić narcyza”, Wendy Behary. To dla mnie ogromny zaszczyt i wielka szansa, móc uczyć się od najlepszych. A wszystko po to, by jeszcze skuteczniej pomagać moim pacjentom.”
Czy mam jakieś moce dodatkowe?
„Oczywiście, że tak! Moją najbardziej niezwykłą mocą jest hakowanie umysłów i przywracanie im ustawień fabrycznych :-).”
Ewelina Kamińska-Duclos prywatnie…
„Prywatnie jestem żoną Kanadyjczyka, który postanowił osiedlić się w Krakowie (szalony! :-)), oraz mamą fantastycznego synka. Te dwie role pochłaniają dużą część mojego czasu wolnego oraz sprawiają mi dużo przyjemności i satysfakcji. A kiedy mam chwilę tylko dla siebie, to czytam, oglądam, piekę, gotuję (te dwa ostatnie zajęcia działają na mnie dziwnie uspokajająco), praktykuję jogę, chodzę na spacery, tańczę. Gdy mam do zagospodarowania dłuższą chwilę, spotykam się z przyjaciółmi. Jakby nie było, psycholog też musi czasem wygadać się :-).”
